Friday, September 04, 2009

Kisah Satu

Satu Malaysia atau 1Malaysia?

Mana satu yang betul ni? Satu Malaysia ke 1Malaysia? Alamak payah betul nak pilih. Ada orang kata satu Malaysia cuma slogan. Ada orang kata juga Satu Malaysia cuma satu sandiwara politik. Ada orang kata juga Satu Malaysia adalah satu bangsa yang duduk di bawah satu bumbung. Adui makin pening kepala aku.

1Malaysia pula? Adakah itu satu sandiwara atau ia cuma satu lambang?Ha susahkan?

Apa yang penting kita semua tinggal di bawah satu negara. Bangsa, mana mungkin jadi satu! Aku Melayu, kau Cina, dan dia India. Kita tiga bangsa yang berlainan. Itulah uniknya Malaysia. Tiga bangsa tapi aman di bawah satu bumbung. Janganlah kita jadi seperti negara seberang kerana obses menjadi satu, lihatlah.Mau jadi seperti itu?

Fikir-fikirkanlah. Aku tetap sokong 1Malaysia!

Thursday, September 03, 2009

Alahai ustaz

'Kau jangan cabar tahap kesabaran aku!!'

Alahai ustaz, sungguh besarkah pangkat ustaz kau? Sungguh maksumkah kau berbanding kami semua? Kami hina sangat ke hingga tidak mampu bersuara.

Alahai ustaz, ingatlah kita ini manusia sementara. Sekarang di bawah, esok lusa siapa tahu kau pula. Jangan sampai bila kami di bawah kau menghina kami sperti orang tak cukup ilmu agama?

Alahai ustaz, kau sudah berpunya walaupun hanya sementara bergelar duda. Aku tahu kau duda pujaan ramai. Muka kau penuh 'Nuuuur', mulut kau penuh dengan kemanisan. Kau pandai berkata-kata hinggakan penyanyi pun boleh terjerat.

Alahai ustaz, kita ini hidup sementara. Tuhan itu tahu siapa benar siapa dusta. Nah ambil lah dugaan ini sebagai balasan kau berdusta di waktu dulu kala. Jangan kau cepat marah atas salah kau sendiri.

Alahai ustaz,kau pulang, renung dan kau taubat.

p/s Ana mengucapkan Selamat Bebuka Puasa.

Wednesday, September 02, 2009

Sinisme oh sinisme

Erm sudah lama rasanya aku tidak menulis di sesawang ini. Mungkin kerana kepala aku diserabuti oleh pemikiran orang-orang yang sinis lagi kolot. Sinis? Ada orang kata gaya penulisan aku agak sinis. Aku sindir, aku kutuk, aku komen dan macam-macam lagi. Semua yang buruk-buruk la.Aku terima dengan hati terbuka cuma sekelumit terkilan.

Aku memang seorang yang suka menyindir orang. Tapi sindiran aku bukan sindiran kosong tanpa membawa sebarang erti. Mungkin orang yang ilmunya cetek sahaja yang tidak faham maksud yang aku ingin sampaikan. Jadi mereka anggap itu kutukan.

Sindiran aku sindiran berguna. Sindiran untuk orang di luar sana faham dan terus memperbaiki diri. Jika kita terus dengan hidup kita tanpa ada orang menyindir, erm hidup la dalam hutan dengan segala haiwan. Kau mahu? Aku tidak.

Aku tidak takut pada sindiran. Jika kau mahu sindir aku, teruskan. Apa aku kisah? Aku juga manusia yang penuh dengan kesalahan. Aku terbuka untuk sindiran jika sindiran itu membina. Aku teruskan kehidupan tanpa menoleh ke belakang atau menuding jari mencari siapa kah gerangan yang menyindir aku. Kau ingat kau sempurna berbanding aku? Tiada sesempurna selain Tuhan Yang Maha Esa. Sedangkan manusia ulung yang kita sanjung, Rasulullah juga di tegur Tuhan. Apatah lagi kita semua. AKu bilang kita semua. Aku, kau, kamu, sesiapa saja yang bergelar manusia akhir zaman.


p/s Aku sindir bukannya aku umpat. Tolong tekan laman sesawang Dewan Bahasa Pustaka cari maksud kedua-duanya jika engkau tidak faham maksudnya.